Wednesday, April 30, 2014
தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியில் இருந்து ஒதுங்குதல்!
Monday, April 28, 2014
தந்தை செல்வா சமாதியில்!
நேற்று முன்தினம் நடைபெற்ற செல்வா நினைவுப் பேருரை சம்பந்தமான செய்திகள் எதுவுமே இதுவரை வெளிவரவில்லை! என்ன உலகமடா இது!
படங்களைப் பதிவிடுவதில் சில சிக்கல்கள் இருப்பதால் மேலதிக படங்களை இணைக்க முடியவில்லை! மன்னிக்கவும்!
அனுபவம், நிகழ்வுகள், இந்துசமயம், வரலாறு,
செய்திகள்,
தந்தை செல்வா
Friday, April 25, 2014
துறவி - காஞ்சிப் பெரியவரின் சில அரிய புகைப்படங்கள்!
அனுபவம், நிகழ்வுகள், இந்துசமயம், வரலாறு,
ஆன்மிகம்,
காஞ்சிப்பெரியவர்,
துறவி
கடந்த 20ஆந்திகதி(20.04.2014) எனது முகப்புத்தகத்தில் எழுதியதை அப்படியே பதிவிடலாம் என நினைக்கின்றேன்!
சரியாக இப்போது 2மணிக்கு திடீரென தூக்கம் கலைந்தது!
சில சம்பவங்கள் திடீரென்று மனதில் கனவா அல்லது நனவா எனத் தெரியவில்லை!
ஏன் எனக்கு மட்டும் இந்த நினைவுகள் வந்து போகின்றது!
நூல்நிலையம் என்றால் என்ன!
முள்ளிவாய்க்கால் என்றால் என்ன!
யாழ்ப்பாண முஸ்லிம்கள் என்றால் என்ன!
கஹவத்தை தலுகல்லை முத்துமாரியம்மன் கோவில் என்றால் என்ன!
2005 அல்லது 2006 ஆண்டு சரியாக ஞாபகமில்லை - நடந்து வந்த பௌத்த துறவியை இரவு காவலுக்கு நின்றவர்கள் பொன்னாலையைக் கடக்க தடை பண்ணிய பின் எங்கள் ஊர்த் தேர்த் திருவிழாவுக்கு முதல் நாள் மூளாய் பிள்ளையார் கோவிலுக்கு வந்தவரை நான் எங்கள் வீட்டுக்கு கூட்டிச் சென்று என் தாயாரை எங்கள் வீட்டில் படுக்கச் சொல்லி அவரை எங்கள் வீட்டில் தங்க வைத்துவிட்டு கோவிலுக்குப் போய் திருவிழாவை முடித்து வந்து அவரோடு தங்கி அடுத்த நாள் அவருக்கு வேண்டியதெல்லாம் செய்து மதியம் தேர் வீதிசுற்றி வந்த பின்னர் அவருக்கு மதியம் உணவளித்த பின் விபுலனிடம் சொல்லி அவரை சித்தங்கேணியில் கொண்டு போய் விட்டது!
புதிதாக கட்டப்பட்ட 20 அடி உயரமான சிவனிடம் சித்தரைக் காண கண்டியிலிருந்து வந்த சீலனையும், ஹேம்தீப்பையும் கூட்டிச் சென்றபோது சித்தர் எனக்கு எதுவும் சொல்லாமல் விட்டதென்ன!
எத்தனை பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் முதல்வர்கள் இருக்கும்போது எனக்கு மட்டும் வேதாந்த மட ஸ்வாமிகள் கடிதம் எழுதியது ஏன்!
நல்லதொரு வாழ்க்கையை வாழ சுவிற்சர்லாந்து சென்ற எனக்கு எல்லாரும் போக வேண்டாம் என்று சொல்லியும் திரும்ப இங்கு வந்ததேன்!
நூலகம் எரிக்கப்பட முன்பே என் அம்மா நான் காசிப் பிள்ளையார் கோவிலுக்கும் துர்க்கையம்மன் கோவிலுக்கும் அடிக்கடி போய் வருவதால் னில்லாத சமயத்தில் என் சமயப்புத்தகங்கள் - ஸ்வாமியறையிலுந்த மணி தொடக்கம் அத்தனை பூசைப் பொருட்களையும் கொண்டுபோய் குப்பையில் போட்டு எரித்ததை எப்படியோ தெரிந்து ஓடிவந்து தண்ணீரூற்றி அணைத்தது என்ன!
எல்லோரும் சும்மா இருக்க கீரிமலையில் சடையம்மா மடத்திலிருந்து சிவனுக்கு பூசை பண்ணிய அந்த காலத்தை நினைத்து இப்போதும் அந்த இடத்தைப் பார்க்க வேண்டிய ஆவல் ஏன்!
காஞ்சிப் பெரியவரிடமும் - திருச்சி ஸ்ரீரங்கம் கட்டிமுடிக்க ஆசியருளிய ஸ்ரீஜீயர் சுவாமிகளிடமும் ஆசிபெற்று - எனது பெரிய தந்தையாருடன் ஸ்ரீசத்தியசாயிபாபாவைத் தரிசனம் செய்யச் சென்றது எதற்கு!
எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக புலிகளின் யாழ்ப்பாணப் பொறுப்பாளரோடு எதற்காகமேயர் கந்தையனுடன் சென்று விவாதிக்க வேண்டியிருந்தது?
கோப்பாய் சுப்பிரமுனிய கோட்டத்தில் எதற்காக ஸ்ரீ சாந்திலிங்கேஸ்வரப் பெருமானுக்கு அகண்டநாம பஜனை செய்து நானே அபிஷேகமும் ஹோமமும் பண்ண வேண்டியிருந்தது!
இப்போது இந்தத் தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணிக் கட்சிக்காக ஏன் எல்லாரிடமும் தந்தை செல்வாவுக்காக சண்டைபோடுவது என
ஏராளமான கடந்தகால சரித்திர உண்மை நிகழ்வுகள் வந்துபோனதோ தெரியவில்லை!
ஒரே குழப்பமாக இருக்கிறது!
கதவைத் திறந்துகொண்டு வெளியே வந்தால் வாசலில் ஆமியும் பொலிசும் நிற்கிறார்கள்!
இறைவா இது ஏன் - எனக்கு மாத்திரம் இப்படியொரு மன அலைச்சல்?
யோகரின் கொல்லாமை பெரிதென்ற விடயமும், பௌத்த தர்மத்தை உபதேசித்த புத்தபகவானின் கொள்கையும் இன்று வரை மகாத்மாவின் அகிம்சையை விட்டு விலகிச் செல்லாதபடி இருப்பதும்!
பட்டினத்தாரின் காதற்ற ஊசியும் வாராது காண் உன் கடைவழிக்கே எனது 3, 4ஆம் வகுப்புகளில் மகிவும் தீவிரமாக எனது தாத்தாவுக்கு கதைகள் வாசித்துச் சொல்லும்போது ஏற்பட்ட மன உறுதியால் 12 வயதில் நான் சேர்ததுவைத்த சல்லிமுட்டிக் காசு களவு போனதையும், 1978களில் தெல்லிப்பழையில் வீடுபுகுந்த கள்வன் எனது மர உண்டியலுக்குள் இருந்த பித்தளைச் செப்புக்காசுகளை களவெடுத்த பின்பும் கவலைப்படாத நான், ஆவணங்களை மட்டும் எனது பெரியப்பாவின் வீட்டில் புலிகள் கொழுத்தி எரித்தபோது வந்த ஆத்திரம் எதற்காக! இப்போது இந்த யாழ்ப்பாண நூல் நிலையம் சம்பந்தமாக நான் எதற்காக மண்டையைப் போட்டுக் குளப்பியடிக்க வேண்டும்?
இப்படி பல நினைவுகள் மூளாத தீயாக உள்ளே கனன்று கொண்டு இருப்பது எதற்காக! யாராவது வழி சொல்வீர்களா?
இப்பதிவு எழுதும்வரை எனது இந்தப் பதிவுக்கு பதிலிட்டவர்களின் கருத்தையும் இங்கு பதிவிட விரும்புகிறேன்.
Vicky Theivendram Sleep well then think about the social work
20 April at 03:08 ·
Thangarajah Mukunthan நித்திரை வரவில்லையே!
20 April at 03:09 ·
Vicky Theivendram Mugunthan, I went to your perriyamma, 31st last week your mag was read, & your moms too, I met bot perriamma too at the funeral .
20 April at 03:12 ·
Thangarajah Mukunthan ம்! எங்கள் மாமாவினுடைய அந்தியேட்டிக்குகூட ஒரு சிறிய நினைவு மலர் வெளியிட்டிருக்கலாம் என்பது எனது அபிப்பிராயம்! ஆனால் மாமி விரும்பவில்லை! அந்தச் செய்தி மிகச் சுருக்கமாக நான் எழுதிய கட்டுரையிலிருந்து தொகுத்தது!
20 April at 03:14 ·
Vicky Theivendram Yes I read all in Kirithiyam
20 April at 03:14 ·
Thangarajah Mukunthan Ohh! Nantri! he helped me!
20 April at 03:15 ·
Vicky Theivendram The 31st went well master perriappa & perriamm canada did good job at tt day
20 April at 03:16 ·
Star Sundar anna sleep weel take care of your health na.
20 April at 03:19 ·
Thangarajah Mukunthan நன்றி சுந்தர்! உம்மை மறக்க முடியாது! சுவிசில் இருந்தபோது நட்பாகி முதல்முதல் கடந்த 26.02.2014இல் நான் மதுரைக்கு வந்தபோது எனக்காக வந்து ஹோட்டல் மகாராஜாவில் அறை எடுத்துத் தந்து எனக்குப் பண உதவி செய்ததையும், அடுத்தநாள் உமது மோட்டார் சைக்கிளில் காலையிலேயே வந்து விமான நிலையத்திற்கு கூட்டி வந்ததையும் ஒருபோதும் மறக்க மாட்டேன்! You are one of the Special friend!!!
20 April at 03:25 ·
Star Sundar anna ethalam nenga solanuma na.ungala parthatula enaku romba santhosam na.enaikum ungala mara mudiuathu na
20 April at 03:28 ·
Sivaa Nandah தியானம் பண்ணுங்கள் உங்களால் ஏதோ நடத்த இறைவன் திட்டமிட்டுள்ளேன்
20 April at 13:07 ·
Parameswaraiyer Ambikapathy நினைவுகள் - கணனியின் நினைவுக் குச்சி போல - நாம் இட்டவற்றை தேக்கி வைத்திருக்கும் குப்பைத்தொட்டி. இவற்றின் சேர்க்கை ஒருவரின் ஆளுமையைத் தீர்மானிக்கும் ....... உள் நோக்கிய - ஆன்மாவை அறியும் நோக்குடன் கூடிய - சிந்தனைகள் சிறப்புடன் வாழ வழிவகுக்கும். தூங்குதல் ஒருவிதத்தில் இறப்பையும் பின் எழுதல் பிறப்பையும் ஒக்கும். ....... >>>>>????????
20 April at 13:44 ·
Rajanayagam Kesavanathan. ஆழ் மனதின் சக்தி..
21 April at 05:32 ·
தந்தை செல்வாவின் 37ஆவது நினைவு தினம் நாளை - 26.04.2014!
அனுபவம், நிகழ்வுகள், இந்துசமயம், வரலாறு,
ஈழசுதந்திரன்,
கட்டுரை,
தந்தை செல்வா,
நினைவுகள்
Wednesday, April 23, 2014
யாழ்ப்பாண நூலகம் எரிக்கப்பட்ட 32வது ஆண்டு நிறைவு இன்று(01.06.2013)! பலருக்கு உண்மை நிகழ்வுகள் தெரியாது! (Part 15)
அனுபவம், நிகழ்வுகள், இந்துசமயம், வரலாறு,
மறைக்கப்படும் வரலாறுகள்,
யாழ் பொது நூலகம்,
வரலாறு
Saturday, April 19, 2014
யாழ்ப்பாண நூலகம் எரிக்கப்பட்ட 32வது ஆண்டு நிறைவு இன்று(01.06.2013)! பலருக்கு உண்மை நிகழ்வுகள் தெரியாது! (Part 14)
இன்றைய இந்தப் பகுதியுடன் நான் சேகரித்து வைத்திருக்கும் ஆவணங்களுடன் எனக்குத் தெரிந்த அத்தனையையும் பதிவிட்டு இக்கட்டுரையைப் பூர்த்தி செய்ய விரும்புகிறேன்! நான் பல தடவைகள் கேட்டதற்கு அமைவாக யாராவது புதிய தகவல்களைத் தந்தால் இதனைத் தொடர முடியும் இல்லாவிட்டால் இவற்றை வைத்துத் தான் என் ஆவணத்தைத் தயாரிகக் வேண்டும்!
பொறுப்பு வாய்ந்த ஒரு சில அரச அதிகாரிகள் (உண்மைகள் மறைக்கப்பட்டது ஒருபுறம் - வரலாற்றை மறந்தவர்கள்) தாம் பதவியிலுள்ளபொழுது நடைபெறும் தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டாமல் பேசாமல் இருந்துவிட்டு தமது வேலை முடிவடைந்து ஓய்வூதியம் பெற்ற பின்னர் தவறெனச் சுட்டிக் காட்டுவது எந்தவகையில் நியாயம்? அரசியல்வாதிகளுக்கும், அரச ஊழியர்களுக்குமிடையில் நிகழும் ஒரு சாதாரண பிரச்சினை இதுவாக இருக்கிறது - சட்டத்தில் இதற்கான திருத்தம் அவசியம்!
எந்தவிதமான படிப்பறிவுமற்றவர்கள் பாராளுமன்ற உறுப்பினராகத் தெரிவு செய்யப்பட்டாலும் பரவாயில்லை - அமைச்சர்களாகி தமது இஷ்டத்திற்கு செயலாளர்களையும் ஏனைய உத்தியோகத்தர்களையும் தமக்கு விரும்பியபடி ஏற்பாடு செய்வது ஒருபோதும் நியாயமாகாது!இந்த விடயத்தில் பல சம்பவங்களை என்னால் உதாரணம் காட்டமுடியும்! யாழ்ப்பாண மாநகர சபையில் ஏறக்குறைய ஆணையாளரிடமிருந்த 15 வருட காலப்பகுதியின் பின் 1998இல் பொறுப்பேற்ற முதல்வர் சரோஜினி யோகேஸ்வரன் அவர்கள் பல பாரிய முரண்பாடுகளுக்கிடையில் சபையை நடத்தியது! இதில் 15 வருட காலம் ஆணையாளர் தமது விருப்பிற்கு செய்பட்டாரோ அல்லது விடுதலைப் புலிகளின் நெருக்குவாரத்தினுள் இருந்தாரோ அதுபற்றி எதுவித தகவலை இன்றுவரை சொல்லவுமில்லை. ஆனால் ஜனநாயக முறைப்படி ஒரு தேர்தல் மூலம் தெரிவாகியவர்களுடன் முரண்பட்ட சம்பவங்கள் ஏராளமுண்டு. ஏன் இன்றும்கூட முதலமைச்சருக்கும் பிரதம செயலாளர் முரண்பாடாயிருந்தாலும்சரி, வட மாகாண சுகாதார அமைச்சருக்கும், அதிகாரிகளுக்குமிடையிலான முரண்பாடாயிருந்தாலும்சரி தீர்க்கப்பட முடியாத பிரச்சினைகள் பல அரச அதிகாரிகளுக்கு இடையிலும், அரசியல்வாதிகளுக்கிடையிலும் உண்டு!
04.06.1984இல் எரிக்கப்பட்ட நூலகத்தின் பிற்பகுதியில் புதிதாகக் கட்டப்பட்ட பகுதி திறக்கப்பட்டபொழுது முன்னைநாள் எதிர்க்கட்சித் தலைவரும் காங்கேசந்துறைத் தொகுதி நாடாளுமன்ற உறுப்பினருமாகிய அமிர்தலிங்கம் அவர்களைக் கொண்டு திறந்து வைக்கப்பட்டது. இந்நிகழ்வை அன்றைய தினபதிப் பத்திரிகையின் நிருபர் அழகாக செய்தியாகத் தொகுத்து வழங்கியிருந்தார்! நிகழ்வில் கலந்து கொண்டவர்களின் பெயர்களையும் எந்த முறையில் நிகழ்வு நடைபெற்றது என்பதையும் விபரமாக ஒரே செய்தியில் குறிப்பிட்டிருப்பதுதான் அழகும்கூட!
அந்நிகழ்வில் பங்குகொண்டவர்களில் சிலர் தற்போது அந்த வரலாற்று நிகழ்வின் செய்திகளை மறைப்பதும் தவிர்ப்பதும்தான் - எனக்கு, (நான் அவ்விபரங்களை அறிந்திருப்பதால்) வேதனை தருகிறது! நடைபெறாத விடயங்கள் நடந்ததாக நினைவுக்கல் பொருத்தப்பட்ட பொழுது(2010இல்) நான் சுவிற்சர்லாந்திலிருந்து அதைச் செய்ய வேண்டாம் எனத் தெரிவித்தேன். எல்லோருமே மௌனம் காத்ததுடன் மட்டுமல்ல தற்போது சபையில் உறுப்பினராக இருக்கும் சிலரின் திட்டமிட்ட செயலே இதுவென எனக்குத் தகவல் கிடைத்தது! பத்திரிகையில் அறிக்கைவிட்ட முன்னாள் ஆணையாளர்கூட 2009இன் பின்தான் அமிரதலிங்கம் அவர்களின் கல்லைப்பற்றியே கதைத்திருக்கிறார். அதற்கு முன் புலிகளுக்குப் பயந்து மௌனமாயிருந்தார்! நாங்கள் மாநகர சபையில் 2003இல் திறப்பு விழா செய்ய இருந்தபோது தேடிய அமிரின் நினைவுக் கல் - திறப்புவிழாப் புகைப்படம் எதுவுமே அன்று எம்கைகளுக்கு கிட்டவில்லை!அவரது 26.08.2009ஆந்திகதி வலம்பரி முழுப்பக்கக்கட்டுரையில் அந்தக் கல் பொருத்தப்பட வேண்டுமென பிரசுரமாகியிருக்கிறது. இதற்கு முதல் அந்தப் படம் எந்த வித ஆவணங்களிலும் வெளியாகியிருக்கவில்லை. புதிய திறப்பு விழா நினைவுக் கல் பொருத்தப்பட்டபோது அந்தக் கல்லும் புதிதாகச் செய்யப்பட்டு பொருத்தப்பட்டிருக்கிறது! சோமீதரனின் எரியும் நினைவுகள் ஆவணப்படத்தில் முன்னைய நூலகர் சுலோச்சனா ரகுநாதன் கருத்துத் தெரிவிக்கையில் 9.5.1985 ரொக்கட் லோஞ்சருடன் வந்த இளைஞரொருவரால் கோட்டை தாக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து இராணுவத்தினர் தாக்குதல்களை மேற்கொண்ட பொழுது தான் ஆணையாளர் சீ.வி.கே. சிவஞானத்துடன் தொடர்பு கொண்டு நூலகத்தினுள் மாணவர்கள் படித்துக் கொண்டிருப்பதாகவும் அவர்களை வெளியேற்ற வேண்டுமெனவும் தெரிவித்ததைத் தொடர்ந்து ஆணையாளர் இராணுவ கொமாண்டருடன் தொடர்பு கொண்டு விபரத்தைத் தெரிவித்த சமயத்தில் உடனடியாக அனைவரையும் அவ்விடத்தைவிட்டு வெளியேறும்படி கூறியதைத் தொடர்ந்து நூலகத்தினுள் இருந்த ஏறக்குறைய 80பேர் வரையில் வெளியேறிய பொழுது கிட்டத்தட்ட மாலை 4.30 மணியாக இருக்கும் எனவும் பின்னர் அன்றிரவு சுமார் 9.30 மணியளவில் பாரிய குண்டுச்சத்தம் கேட்டதாகவும் தெரிவிக்கிறார்.
ஆரம்பத்தில் இன்றே இதனை முடிக்கலாம் எனக் கருதியிருந்தாலும் ஒரு சிலருடைய பதிவிடும் யுக்தியை எண்ணும்போது எமது இந்தத் தமிழினம் எப்போது உருப்படும் என்ற சிந்தனை தோன்றுகிறது! ஆவணப்படுத்தலில் பின்வந்தோர் தமது ஆவணங்களில் எப்படி சில தகவல்களை மறைக்க சிரமப்பட்டிருக்கிறார்கள் என்பதை - யாரிடம் சொல்லி முறையிடலாம் என எண்ணத் தோன்றுகிறது!
ஒரு தலைப்பட்சமாக எழுதப்படும் ஆவணப்படுத்தல் எங்கே எமது வரலாற்றைக் கொண்டுபோய் முடிக்கப் போகிறதோ தெரியவில்லை என்பதை மட்டும் நான் உறுதியாக கூறியபடி - ஏராளமான குழப்ப மனநிலையால் பின்னர் இன்னொரு தொடருடன் முடிக்கலாம் என இதை இத்தோடு முடிக்கிறேன்!
அனுபவம், நிகழ்வுகள், இந்துசமயம், வரலாறு,
மறைக்கப்படும் வரலாறுகள்,
யாழ் பொது நூலகம்,
வரலாறு
Subscribe to:
Posts (Atom)